زیـبـایی فیزیکی شـاید در زنان همه چیز نباشد، اما یقینا"
یـک عـامــل بسـیار حیاتی میباشد. درست است که ما در
قـرن 21 بسر میبریم امـا حقیقت تلخ و بی رحم آنست که
اغــــلب زنان به اینکه ظـاهر و جذابیت جسمی آنان در نزد
مردان بسیار حائز اهمیت اسـت، واقف میباشند. مردان در
رتـبـه بندی زیبـایـی زنـان از فـهرستـی از مشـــخصات بارز
فیـزیکـی بـهره مــیگیرند. این ویژگیها و مشخصات جسمی
که "زیبا" قلمداد میگردند در واقع شاخصها و علایم باروری،
تندرستی و جوانی میباشند که مردان بطور ناخودآگاه آنها
را در هنـــگام همسر گزینی در زنان جستجو میکنند. برای
مـثـال زنـی کـه (متـاثـر از هورمـون اسـتـروژن) دارای چـانه
کـوچـک و نـسـبت دور کمر به دور باسن پایین است از دید
مـردان زیبا بنظر میرسد زیرا این خصایص جسمی نمایانگر
باروری خوب، سلامت عمومی و توانایی زایمان است.
در واقع میزان بارور بودن یک زن به سطح هورمون استروژن بدن وی بستگی داشته و سطح بالای این هورمون در زنان خود را بصورت چهره و اندام زیبا نمودار میسازد. تعیین ارزش هر فرد بر اساس زیبایی و جذابیتهای فیزیکی صرف آن فرد گرچه موجب آزردگی خاطر و بی عدالتی مفرط میگردد اما هیچگاه این نوع رویکرد به افراد متوقف نخواهد گشت.
در جامعه معمولا خصوصیات شخصیتی مثبت به زیبا رویان و خصوصیات شخصیتی منفی به افراد نا زیبا و غیر جذاب نسبت داده میشود. برای مثال یک فرد زیبا و جذاب در عین حال فردی موفق، باهوش، دوست داشتنی، اجتماعی، قابل دسترس، مهیج، خلاق، پر مشغله، با اخلاق، وفادار و مهم ارزیابی میگردد اما یک فرد غیر جذاب از نظر مردم فردی غیر اجتماعی، تنبل، ناموفق، کسل کننده، دروغگو، خلافکار و خیانتکار تعریف میگردد. به خاطر داشته باشید که زیبایی ظاهر و اندامها تنها یکی از فاکتورهای جذابیت بوده و زیبایی ایده آل نیز بندرت در افراد مشاهده میگردد.
فاکتورهای جذابیت زنان از نگاه مردان
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- علائم جـوانی ( انـرژی، انــعطاف پذیری، پوست هـموار
و شفاف، سرزندگی )
2- علائم تندرستی ( پوســت شـــفـاف، فـقـدان بـیماری،
تناسب اندام)
3- بالا تنه (سیـنــه های) بزرگ. سیـنه ها و باسن خوش
فـرم، سـفـت و کـامـلا گـرد. (که نشانه سلامتی و توانایی
تولید مثل میباشند)
4- نسبت دور کمر به دور باسن. هر چه این میزان کمتر باشد زن جذاب تر و زیبا تر بنظر میرسد. نسبت 0،6 تا 0،8 نشانه سلامتی و باروری زن بوده و 0،7 ایده آل ترین نسبت میباشد.
5- تقارن در جسم و صورت.
یـــکی از عوامل بسیار مهم در هر
دو جنس محسوب میگردد. تطابق
نیمه راست و چپ بدن.
5- چهره کودکانه (بیبی فیس) و تخم مرغی شکل.
6- عدم وجود هر گونه نشان بیماری و یا پیشرفت سن: چین وچروک، موی سر خاکستری، رنگ رخسار نامناسب، لکه های روی پوست، دندانهای ناسالم در تمام جهان نازیبا تلقی میگردد.
7- موهای براق، ضخیم و پرپشت.
8- دندانهای سفید، متقارن و بزرگ.
9- پیشانی بلند تر. (نشانه حجم مغز بیشتر و هوش بالاتر)
10- چشمان درشت با فاصله بیشتر از یکدیگر.
11- ابروهای نازک و تیره.
12- مژه های تیره تر و بلندتر.
13- بینی باریک و کوچک.
14- لبهای پر.
15- صورت باریک.
16- استخوان گونه برجسته و چانه کوچک.
17- پاهای کشیده و بلند. (البته متناسب با دیگر اجزاء بدن) زانوهای لاغر- بدن بی مو، ناخنهای آراسته و اندکی بلند (و نه ناخنهای مصنوعی!)
* زنان برای افزایش تقارن و برجسته نمودن علایم جوانی و زیبایی و باروری متوسل به: جراحی زیبایی، رژیم غذایی، لوازم آرایشی و آرایشگاهها می گردند.
* بر خلاف تصور مردان زنان لاغر را نمی پسندند بلکه مردان شیفته انحناء، پیچ و خمها و قوسهای ظریف اندام زنان میباشند.
* مردان پوست تیره و سبزه را بیشتر از پوست رنگ پریده و سفید می پسندند.
* مردان ترجیح میدهند با زنی باشند که سنش 2 سال کمتر از آنان باشد.
* هر اندازه سن مردان افزایش می یابد همسر (جفت) جوانتر و کم سن و سالتر را ترجیح میدهند!
* پیری (سن) مهمترین دشمن زیبایی است. یکی از علایم پیری همانا چین و چروک پوست میباشد که معمولا قرار گرفتن بیش از اندازه در معرض تابش آفتاب مسبب آن است و احتراز از نور خورشید و استفاده از کرمهای ضد آفتاب یکی از راهکارهای اساسی در پیشگیری از بروز چین وچروک میباشد.
نکته: چگونه هنگام عکس انداختن جذابتر بنظر آیید:
1- اندکی دهان خود را باز نگه دارید.
2- به پایین نگاه کنید.
3- موهای خود را از پیشانی کنار بزنید. تا پیشانی شما کاملا نمایان گردد.
4- اندکی چشمان خود را ببندید.
فاکتورهای جذابیت مردان از نگاه زنان
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- حداقل 10 سانتیمتر بلند قامت تر از همسر خود باشد.
2- نـسـبـت ایـده آل دور کـمر به دور باسن برای مردان 0.9
میباشد.
3- جسم عضلانی، قفسه سینه بزرگ، تناسب اندام.
4- استخوان گونه و فک برجسته.
5- مدل موی منحصر بفرد.
6- صورت باریک و پوست قهوه ای تر.
7- نیمه فوقانی صورت عریض تر از نیمه تحتانی باشد.
8- عدم وجود چین و چروک میان بینی و گوشه دهان.
9- تقارن در دو نیمه بدن و صورت.
10- پاهای کشیده.
11- موی بدن کم.
12- ناخنهای کوتاه و آراسته.
13- دندانهای سفید، بزرگ و ردیف.
14- چهره کودکانه.
* زنان مردان مسن تر از خودشان را ترجیح میدهند.( بعلت توانایی و استقلال مالی بیشتر)
* میزان سلطه و قدرت مردان تعیین کننده میزان جذابیت و زیبایی آنان نزد زنان میباشد. (توانایی مردان در محفاظت و پشتیبانی از زنان)
* مردان با اجزاء صورت و بدن متقارنتر نیز اسپرمهای بارور تر و سالم تری دارا میباشند.
ابعاد و تقارن در چهره ایده آل
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- قانون یک پنجم: صـورت را میتوان با استفاده از پهنای
چـشـم بـه عـنـوان واحـد اندازه گیری به 5 قسمت مساوی
تقسیم کرد. یک صورت ایده آل به اندازه 5 چشم پهنا دارد.
2- خط افقی فرانکفورت:
6- زاویه میان بینی و صورت: 36 درجه.
7- زاویه میان بینی و پیشانی: 120 درجه.
8- زاویه میان بینی و چانه: 130 درجه.
خاستگاه و زادگاه سونا کشور فنلاند میباشد. قدمت سونا در این کشور به 1000 سال پیش باز میگردد. سونا در کشور فنلاند یک آیین کهن و مقدس محسوب میگردد. سونا هویت یک فنلاندی است. به چند مورد از ویژگیهای این آیین در نزد مردم فنلاند توجه کنید:
* حـتــی جلسات کاری نیز ممکن است در فنلاند در سونا
برگزار گردد.
* شـمـار سـونــاها در کشور فنلاند از تعداد خودروهای این
کـشــور افزونتر است. به ازای هر 4 فنلاندی یک سونا وجود
دارد.
* در نزد مردم فنلاند سونا به قداست کلیسا بوده و درطی
اقـامتشان در سونا طوری رفتار میکنند که گویی در کلیسا
حضور دارند.
* در فصل زمستان فنـلانـدی هـا عــادت دارند پس از سونا
گرفتن در دریاچه و یا برکه بسیار سـرد و یــــخ زده آب تنی
کنند و یا روی برف غلت بزنند.
انواع سونا:
1- سونای خشک: میـزان رطـوبـت در ایـن ســونا 5 تا 10
درصد و درجه حرارت 90 تا 100 درجه سانتی گراد میباشد.
2- سونای مرطوب: میـزان رطوبت در این سونا 15 تا 30
درصد و درجه حرارت 75 تا 85 درجه سانتی گراد میباشد.
3- سونای بخار: مـیـزان رطـوبـت در ایــن ســونا 40 تا 65
درصد و درجه حرارت 45 تا 65 درجه سانتی گراد میباشد.
4- حمام بخار: مـیــزان رطوبت در این سونا 100 در صد و
درجه حرارت 40 تا 45 درجه سانتی گراد میباشد.
5- سونای مادون قرمز: در این سونا بر خلاف دیگر سونا
ها از حرارت دهنده مادون قرمز استفاده میگردد. ( در سونا
هـای سنـتی از کوره های با منبع انرژی گاز، الکتریسیته و
یا چوب استفاده میگردد). در سونای مادون قرمز و یا اینفرا
رد(INFRARED) فضــای اتـاق گـرم نمیـگردد بلکه بدن افراد
داخـل سـونا مستـقـیـما" تـوسط پرتوهای مادون قرمز گرم
میگردد.
6- سونای گیاهان معطر: نوعی از سونای بخار است که در آن اسانس گیاهان معطری همچون اوکالیپتوس، نعناع، دارچین، لیمو. کاج بروی سنگهای هیتر سونا پاشیده میگردد تا عطر آنها در فضا پخش گردد. رایحه اینگونه گیاهان بسیار نشاط آور و شفا بخش است.
در یک سونای مدرن میتوان اقلام زیر را مشاهده کرد:
ساعت شنی- هیتر - لامپ روشنایی - سطل آب - حوله - رطوبت سنج - دماسنج-ملاقه ویژه سونا - اسانس گیاهان معطر - زیر پایی.
سونا ها در انواع انفرادی، عمومی و قابل حمل ساخته میگردند.
چگونه از سونا استفاده کنیم
1- پیش از ورود به اتاق سونا جواهر آلات، ساعت، عینک و لنزهای طبی خود را از خود جدا کنید.
2- قبل از آنکه وارد سونا گردید بهداشت فردی را رعایت کنید. دوش بگیرید و خود را با صابون بشویید.
3- به محض ورود به سونا برای آنکه بدنتان به گرما عادت کند ابتدا روی زمین و یا نیمکت پایین بنشینید. سپس به نیمکت فوقانی سونا بروید. البته میتوانید زیر خود یک حوله کوچک نیز بیندازید .
4-چند دقیقه به همین صورت در سونا بنشینید تا گرما به بدن شما نفوذ کرده و روزنه های پوست شما باز گردند.
5-سپس از سونا خارج گشته و مجددا دوش بگیرید و خود را با صابون بشویید.
6- اکنون به داخل حوضچه آب سرد بروید. البته تمام بدن خود را همزمان داخل آن کنید تا خون در سرتاسر بدنتان بطور یکنواخت تغییر دما دهد.
7-سپس به مدت 10 دقیقه استراحت کنید.
8- شما مجاز هستید این چرخه را (گرم شدن- سرد شدن - استراحت) را در هر جلسه 3 تا 4 بار تکرار کنید.
9-در پایان نیز پیش از آنکه لباسهای خود را به تن کنید، صبر کنید تا حرارت بدن و ضربان قلبتان کاملا به حالت طبیعی خود باز گردد.
10-درون سونا میتوانید حرکات کششی ملایم و کوتاهی نیز انجام دهید.
نکته:
1- حتی در سونای خشک نیز باید رطوبت در فضای سونا وجود داشته باشد و گر نه به ریه ها، پوست و چشمهای شما آسیب وارد می آید.
2- در سونا با ریختن آب بروی سنگهای هیتر میتواند میزان رطوبت اتاقک سونا را تنظیم کنید. همچنین با این کار یک افزایش حرارت موقتی را ایجاد خواهید کرد.
3-در سونا نیمکتهای ردیف اول گرمای کمتری نسبت به نیمکتهای فوقانی دارند چراکه گرما بسمت بالا حرکت میکند.
4-در هر بار بیش از 15 تا 20 دقیقه در سونا باقی نمانید.
5- به هیچ عنوان قبل و بعد از سونا از مشروبات الکلی، قهوه و نوشابه های گازدار استفاده نکنید.
6-دو ساعت فاصله زمانی بین غذا خوردن و سونا رفتن ضروری می باشد. هیچگاه با شکم خیلی پر و یا خالی به سونا نروید.
7-در هفته بیش از 2 بار به سونا نروید.
8- سونا سبب کاهش آب و الکترولیتهای بدن میشود. در هر جلسه سونای 20 دقیقه ای بدن یک لیتر آب از دست میدهد. بنابراین پس از سونا آب و یا یک آبمیوه خنک بنوشید تا آب از دست رفته بدنتان جبران گردد.
9-افرادی که سابقه فشار خون بالا و یا دچار هرگونه بیماری قلبی-عروقی میباشند نباید بلافاصله پس از سونا دوش آب سرد بگیرند و یا داخل حوضچه آب سرد بروند.
10-سونا بطور موقت با دفع مایعات وزن بدن را کاهش میدهد. اما وزن بدن پس از مصرف آب و نوشیدنیهای دیگر بسرعت به حالت اولیه خود باز می گردد.
چه کسانی نباید به سونا بروند؟
1-افرادی که دچار مشکلات قلبی و تصلب شرایین بوده و یا از ناراحتی های ریوی رنج میبرند می بایست پیش از رفتن به سونا با پزشک خود مشورت کنند.
2-کودکان زیر 4 سال از آنجایی که سیستم لنفاوی بدنشان بطور کامل رشد و تکامل نیافته نباید به سونا بروند.
فواید سونا برای سلامتی
1- پس از 10 تا 15 دقیقه ورود به سونا ضربان قلب 30 درصد افزایش یافته و برونده قلب 2 برابر میشود. جریان خون عمقی کاهش یافته و جریان خون سطحی افزایش مییابد. فشار خون نیز کاهش می یابد. حرارت پوست تا 10 درجه و حرارت داخلی بدن تا 3 درجه میتوانند افزایش پیدا کنند. عروق سطحی پوست منبسط میگردد.
2-موجب انبساط خاطر گردیده و آرامش بخش است.
3-با اتساع عروق خونی و افزایش گردش خون درد را تسکین میدهد.
4- سونای بخار بهترین درمان برای مشکلات تنفسی از قبیل: برونشیت، لارنژیت، سینوزیت و تنگی نفس میباشد.
5-بهبود جریان خون و تقویت سیستم قلبی-عروقی.
6-افزایش انعطاف پذیری مفاصل و عروق خونی بدن.
7-میتواند فشار خون بالا را درمان کند.
8-تسکین تنش و استرس-و خستگی جسمی و روحی.
9- تمدد اعصاب - شل کردن عضلات - رفع گرفتگی عضلات.
10- پوست بدن را لطیف تر، شاداب تر و روشن تر میسازد. پاک سازی سطح پوست از سلولهای مرده.
11-تسکین درد مفاصل در آرتروز و دیگر بیماریهای التهابی.
12-افزایش اکسیژن رسانی به سلولهای بدن.
13- کاهش و التیام آکنه، اگزما و زخمهای پوستی (البته زخمهای خشک و بسته)
14- افزایش سوخت و ساز بدن. هر جلسه 30 دقیقه ای سونا باعث سوختن 300 تا 500 کالری میگردد. بنابراین سونا سبب میگردد تا بدن کالری بیشتری بسوزاند.
15-تنظیم و کنترل وزن فعلی.
16-بهبود کیفیت خواب.
17-باز شدن راههای تنفسی.
18-تعریق یکی از مکانیسمهایی ست که بدن توسط آن سموم و مواد زائد را از بدن دفع میکند. تعریق در سونا سبب دفع سموم: سدیم، الکل، نیکوتین، کلسترول، فلزات سنگین (کادمیوم، سرب، جیوه، روی ...)، اوره و اسید لاکتیک میگردد. در واقع سونا یک شیوه سمزدایی بسیار کارآمد است.
19-با القای حالت تب مصنوعی سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و مقاومت بدن را در برابر هجوم ویروسها و باکتریها افزایش میدهد.
20-بسیار لذت بخش است .
درس امروز درسی پایه ای و اساسی است، در مورد پایه و اساس مرد بودن است. با کلیه ی اطلاعاتی که در دست دارم، مطمئن هستم که شما بحث درمورد چنین مسائلی را بی فایده می دانید و خواهید گفت چرا وقتی مسائل مهمتری مثل کار و تجارت هست، باید چنین چیزهایی یاد بگیرید.
پاسخ این سوال بسیار ساده است:
برای ساختن یک خانه ی فوق العاده، ابتدا باید یک فونداسیون محکم بسازید تا بتوانید سایر چیزهای زیبا را روی آن قرار دهید. برای ساختن یک مرد بزرگ نیز، نیاز به یک پایه و اساسی استوار و مستحکم است تا بعد بتوانید چیزهای کوچک دیگر را روی آن اضافه کنید.
طی چند سال گذشته به من ثابت شده که اکثر مردها فاقد این فونداسیون و بنیاد هستند تا بتوان به آنها قانون ها و اصول دیگر را آموزش داد. تعاریف بسیاری برای یک مرد وجود دارد و افراد مختلف نظریه های متفاوتی دارند. اما من در اینجا آنچه واقعاً لازم است بدانید را برایتان آورده ام.
ویژگی اول: یک مرد واقعی محکم و قوی است
یک مرد واقعی گریه نمی کند، زاری نمی کند، شکایت از چیزی نمی کند، بیمار نمیشود، و لازم نیست هر بار که عطسه کرد به پزشک مراجعه کند. یک مرد واقعی تصمیم می گیرد و با عواقب و نتایج این تصمیمات روزگار می گذراند. یک مرد واقعی مسئولیت اعمال و حرف های خود را بر عهده می گیرد. یک مرد واقعی، محکم و استوار است. و با سختی های زندگی مقابله می کند. یک مرد واقعی خشن و سرسخت است و از خود احساسات نشان نمی دهد. یک مرد واقعی ستون فقرات خانواده است و نمی تواند از خود ضعف نشان دهد. اگر از عنکبوت می ترسید، مسلماً یک مرد واقعی نیستید.
ویژگی دوم: یک مرد واقعی متمرکز است
یک مرد واقعی تفاوت بین مهم بودن چیزی و مهم نبودن آن را می فهمد. یک مرد واقعی وقت خود را صرف کارهای بیهوده ای که هیچ عایدی برای او ندارند، نمی کند. مطمئناً کارهای زیادی برای تفریح و سرگرمی وجود دارد، اما او باید برای انجام این کارها هم دلیل داشته باشد. یک مرد واقعی خود را روی قدرت، پول و خانواده اش متمرکز میکند. هیچگاه خود را روی سکس متمرکز نمی کند. سکس در نتیجه ی داشتن قدرت، پول و خانواده، خود به خود به سراغش می آید.
ویژگی سوم: یک مرد واقعی، اهمیت خانواده را درک می کند
یک مرد واقعی خانواده اش را قدرتمند نگاه می دارد و به تاریخچه ی خانوادگی خود اهمیت زیادی می دهد. یک مرد واقعی می داند که فرزندانش هدیه ای از جانب خداوند هستند و باید با آنها به خوبی رفتار کند، هرچند هر از گاهی باید برای آنها قوانین و مقرراتی تعیین کند.
ویژگی چهارم: یک مرد واقعی غیبت نمی کند
یک مرد واقعی دهانش را می بندد و اطلاعاتش را درمورد دیگران پیش خود نگاه میدارد. یک مرد واقعی در بحث های هیچ و پوچ شرکت نمی کند و درمورد چیزهایی که از آن اطلاع ندارد و مطمئن نیست حرف نمی زند.
ویژگی پنجم: یک مرد واقعی همیشه سر حرفش هست
هر وقت قولی بدهد، آن را عمل می کند. و اگر بداند که از عهده ی انجام قولی بر نمی آید، هیچوقت حرفش را نمی زند. یک مرد واقعی مردن را به شکستن عهدش ترجیح می دهد. او می داند که حرفش نیز باید به قدرت عملش باشد.
ویژگی ششم: یک مرد واقعی تلاش می کند تا الگو باشد
یک مرد واقعی همیشه به خود و دیگران احترام می گذارد، مگر اینکه مورد بی احترامی قرار گیرد. او الگو و نمونه ای برای پیروان خود و به خصوص فرزندانش است. من هیچوقت کارهایم را به خانه نمی آورم، به همین دلیل فرزندانم من را فقط به عنوان یک پدر میشناسند. شما نیز باید همین کار را بکنید. یک مرد واقعی هیچگاه اجازه نمی دهد که فرزندانش پی به ضعف های او ببرند.
ویژگی هفتم: یک مرد واقعی پول مورد نیازش را خود به دست می آورد
یک مرد واقعی در انتظار صدقات و نیکوکاری های دیگران نمی نشیند. و پول پدرش نیز برای او کفایت نمی کند. او خود در جستجوی روزی خود بر می آید و اگر از پدرانش به او ارثیه ای برسد، به جای هدر دادن آن، ده برابرش می کند.
ویژگی هشتم: یک مرد واقعی زن نما نیست
یک مرد واقعی در گوشهایش گوشواره نمی اندازد و موهایش را بلند نمی کند. روی سینه و شکمش را نمی تراشد. او می داند که به استثنای آرایشگرش، سایر ملزومات و نیازهای بهداشتی او باید توسط یک زن انجام گیرد. یک مرد واقعی باید حداقل سه دست کت و شلوار در کمد داشته باشد و حداقل سه بار در هفته باید کت و شلوار بپوشد. یک مرد واقعی می داند که چطور باید شیک باشد.
درس تمام شد
خوب امروز چه یاد گرفتید؟ یاد گرفتید که قبل از اینکه بخواهید خود را یک مرد بنامید، تکالیف زیادی دارید که باید انجام دهید.
نکته ی دیگری که باید به خصوصیات یک مرد واقعی اضافه کنم این است که: یک مرد واقعی همه چیز را ساده می گیرد. اگر لغات و اصطلاحات قلمبه سلمبه بلد باشد، به ندرت از آنها استفاده می کند و سعی می کند درمقابل افرادی فقط از آنها استفاده کند که تصور می کنند از او بالاتر و برتر هستند.
درس همین جا به اتمام رسید.
در آغاز هر سال افراد تصمیمات و اهداف جدیدی را برای یک سال خود در نظر می گیرند، اما چیزی هست که انسان ها همیشه به دنبال آن هستند و این مطلب مهم و ارزشمند چیزی نیست جز کسب "احترام." اگر دیگران به شما احترام بگذارند و برایتان ارزش قائل باشند این امر سبب می شود که عزت نفس شما افزایش پیدا کرده و احساس کنید فرد ارزشمندی هستید. در مورد این مطلب چه بسیار صحبت هایی که نمی شود، به صورت اتوماتیک وار انتظار داریم که دیگران این حس را به ما منتقل کنند و زمانیکه در مقابل ما یک چنین کاری را انجام ندهند، به سرعت متوجه می شویم. اما اگر بخواهیم با خودمان روراست باشیم باید به این نکته اشاره کنیم که افراد بسیار زیادی هستند که معنای حقیقی این واژه را نمی دانند.
به عنوان مثال می توان گفت که احترام در رفتار ما نمود پیدا می کند، نه در گفته هایمان. زمانیکه یک چنین ویژگی هایی در رفتار و اخلاقیات ما دیده نشوند، به ویژه در مورد مسائل جزئی و کوچک، آنوقت به وضوح می توان فقدان ارزش را مشاهده کرد. در روابط رمانتیک احترام ارتباط مستقیمی با میزان عشق و تعهد و سرسپردگی دارد. شما نمی توانید کسی را که برایش هیچ گونه ارزشی قائل نیستید دوست بدارید از این گذشته اگر ارزش و احترام میان شما دو نفر وجود نداشته باشد، چگونه می توانید نسبت به هم متعهد باشید، حتی برای یک مدت زمان کوتاه. اگر میان شما ارزش و احترام وجود نداشته باشد، دلتان نمی خواهد زمانی را در کنار یکدیگر سپری کنید، افسوس می خورید که چرا زمانی را که می توانید با فرد دیگری که برایش ارزش قائل هستید را با شخصی سپری می کنید که برایتان اهمیت ندارد. زمانی که کسی را دوست نداشته باشید به هیچ وجه نمی توانید به او اعتماد کنید. هنگامیکه اعتماد میان طرفین از بین برود آنوقت تمام احساس هایی که میان افراد رد و بدل می شود ساختگی شده و رابطه سلامت خود را از دست می دهد. شما دیگر هیچ گونه احترامی را برای فرد مقابل قائل نیستید، به تمام کارهای او مشکوک می شوید و از وجود و حضور آنها دیگر لذت نخواهید برد.
6 بعد احترام
گاهی اوقات سوء برداشت از یک کلمه می تواند احترام میان دو نفر را از بین ببرد. گاهی اوقات واژه احترام را هر کجا که بخواهیم به کار می بریم و تصور می کنیم که دوای هر دردی است. باید توجه داشت که احترام یک واژه تنها و تک معنا نیست. این واژه دارای ابعاد مختلف دیگری نیز می باشد که در این قسمت نگاه کوتاهی به 6 بعد دیگر آن می اندازیم:
1- کنجکاو بودن
2- توجه کردن
3- گفتگو کردن
4- حساس بودن
5- اختیار دادن
6- شفا بخشیدن
اگر ما این 6 مورد را در مورد کسی که ادعا می کنیم، برایش ارزش قائل هستیم اجرا نکنیم باید بگویم که متوجه معنا و مفهوم واقعی احترام را متوجه نشده ایم.
کنجکاو بودن
احترام ابتدا از حس کنجکاوی نشات می گیرد. ما به فرد مقابل علاقه پیدا می کنیم و دلمان می خواهد تا آنجا که می توانیم در مورد او چیزهای مختلفی بدانیم. در قرارهای ملاقات اولیه سعی می کنیم هر سوالی را که لازم است مطرح کنیم تا حس کنجکاوی خود را ارضا کنیم. در صورتی که نتوانیم این حس را آنطور که باید و شاید اغنا کنیم، احساس نارضایتی و عدم پذیرش به ما دست می دهد.
توجه کردن
زمانی که حس کنجکاویمان در مورد کسی که دوستش می داریم ارضا شد، تمایل پیدا می کنیم که تمام توجه خود را معطوف او کنیم. در حقیقت در این مرحله در کنار توجه حس کنجکاوی هم رشد می کند چرا که طرف مقابل حس ارزشمندی را از چشم های ما می خواند. البته میزان ارزشمندی به مقدار کنجکاوی و توجه بستگی دارد که دو طرف نسبت به هم چه عکس العمل هایی را انجام می دهند. اگر اطلاعاتی که آنها در اختیار ما قرار می دهند، ضعیف باشد و ما را راضی نکند به سرعت علاقه خود را نسبت به آنها از دست می دهیم توجه ما از آنها گرفته می شود و به سراغ فرد دیگری میرویم، اما اگر احساس کنیم که این توجه باعث ایجاد پیوندهای عمیقی میان ما می شود، روابط تنگاتنگ شده و علاقه و جذابیت نیز افزایش پیدا می کند. در یک چنین حالتی چه بسا توجه بیشتری را به فرد مقابل اختصاص می دهیم و برای جلب توجه آنها نیز هر کاری که دستمان بر بیاد را انجام می دهیم.
گفتگو
قسمت اعظم توجه خود را باید از طریق گفتگو به طرف مقابل انتقال دهیم چرا که تا وقتی که با آنها صحبت نکرده باشیم نمی توانیم بفهمیم که علایق و جذابیت های آنها کدام هستند. ما به طور شفاهی با طرف مقابل ارتباط برقرار می کنیم و برایشان آنقدر ارزش قائل هستیم که بخواهیم وقتمان را صرف شنیدن حرف هایشان بکنیم. از همه این حرف ها گذشته از نفس صحبت کردن با او نیز لذت می بریم. در حالیکه هزینه های گزافی را صرف تماس های تلفنی و قرارهای ملاقات می کنیم، اما باز هم از انجام این کار لذت می بریم. زمانیکه این حس احترام و ارزشمندی وجود نداشته باشد فرد کمترین تمایلی را به صحبت کردن با فرد مقابل از خود نشان نمی دهد و به هیچ وجه مجذوب او نخواهد شد. زمانی که ارزش در میان نباشد، حتی ممکن است تفکرات غلطی از روی جنسیت، رنگ پوست، و نژاد آنها نیز برداشت بکنیم. با برداشت های غلطی که از آنها می کنیم نوعی نگرش منفی در ذهنمان ایجاد شده و با آنها به درستی برخورد نخواهیم کرد. شاید در همان لحظه گفتگویی با آنها انجام دهیم اما این امر صرفاً به دلیل عصبانیت، اضطراب و پیش داروی هایی است که در ذهنمان جریان دارد و از سر ارزش و احترام نیست.
حساس بودن
این مورد هسته اولیه احترام را تشکیل می دهد.
در یک چنین حالتی دیگر به دنبال این نیستیم که آنها را عوض کرده و رفتار و کردارشان را طوری تنظیم کنیم که مطابق میلمان باشند. به طور کامل در مورد فرهنگ، ارزش ها، و هویت آنها آگاه هستیم و می دانیم که تمایل دارند چه فردی باشند. برای نظریات، ایده ها و عقایدشان ارزش قائل هستیم، با تمام وجود به حرف هایشان گوش میدهیم و در مورد مسائلی که برایشان اهمیت دارد صحبت می کنیم. تمام این موارد در نشان دادن حساسیت شما به طرف مقابل از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند. اگر خودمان و نیازهای شخصیمان را اولین اولویت قرار بدهیم، و فقط به فرهنگ، نظریات و ایده های شخصی خودمان توجه کنیم باید بدانیم که هیچ حسی نسبت به طرف مقابل نداشته و در نتیجه ارزش و حترام خاصی را نیز برای او قائل نیستیم.
اختیار دادن
زمانی که در مورد کسی کنجکاوی می کنید، تمام توجهتان را به او معطوف می کنید، با او حرف می زنید و در مورد نیازها ی آنها حساس هستید، تمام این موارد نشان از این امر دارند که دوست دارید طرف مقابل احساس ارزش کرده و قدرت و نیروی بیشتری را در اختیار او قرار دهید. وقتی که توجه و وقت خود را در اختیار آنها می گذاریم به این معناست که برایشان ارزش بالایی قائل هستیم و همچنین به آنها اهمیت می دهیم. به عنوان مثال اگر طرف مقابل تمایل به صحبت کردن با شما را داشته باشد، اما شما در حال بازی کردن با کامپیوتر بوده و یا با تلفن با شخص دیگری صحبت می کنید این امر حاکی از آن است که برای او ارزش زیادی قائل نیستید.
شفا بخشیدن
ارزش و احترام این قدرت را دارند که مشکلات فرد را بهبود بخشند، به ویژه اگر در گذشته روابط ناامید کننده و مضری را تجربه کرده باشند؛ به همین دلیل این بعد احترام از اهمیت خاصی برخودار می باشد. زمانیکه دوران بدی را سپری کرده باشیم، برایمان خیلی خوب است که دوره ای از ارزش و احترام متقابل را نیز تجربه کنیم. این امر سبب بهبود تمام زخم های گذشته میشود. به عنوان مثال اگر همسر خانمی او را رها کرده باشد و با دختری که جوان تر و زیباتر است ازدواج کرده باشد، خانم با وارد شدن در رابطه ای که برای او ارزش و احترام را به همراه دارد، به این نتیجه می رسد که خودش نیز شخص محترمی است و دارای عزت نفس می شود. این امر باعث بهبودی او میشود.
باید توجه داشت که احترام و اعتماد را نمی توان به طور تضمینی از طرف مقابل دریافت کرد. این دو مورد جزء مواردی هستند که به مرور زمان به وجود آنها پی خواهیم برد و بستگی به طرز برخورد طرف مقابل دارند. به عنوان مثال زمانیکه کسی که برایش ارزش قائل هستیم هیچ توجهی به ما ندارد و برایمان ارزش قائل نیست ما هم به مرور زمان مثل خودش می شویم. اکثر افراد نسبت به این مقوله حساس هستند و هنگامیکه احساس کنند طرف مقابل برایشان ارزشی قائل نیست، آنها نیز یک چنین رویکردی را در پیش می گیرند.
اگر احساس می کنید که احترام و ارزش لازم را از طرف مقابل دریافت نمی کنید چه کاری باید انجام دهید؟ همیشه یک راه حل وجود دارد و آن هم برقراری ارتباط میباشد. به هر روی واکنش شما از 2 حال خارج نخواهد بود یا این وضعیت تاسف بار را تحمل می کنید تا بتوانید خودتان را به او ثابت کنید و یا این کار را انجام نمی دهید و با کسی ارتباط برقرار می کنید که آنطور که شایسته شماست برخورد کند.
اگر هر 6 بعد احترام در کنار هم جمع شوند می توانید رابطه سالم و دل انگیزی را تجربه کنید. زمانیکه به فرد مقابل نشان می دهید که برایش ارزش و احترام قائل هستید او نیز در برابر شما یک چنین احساسی پیدا می کند و همین امر سبب می شود که نیروی درونی هر دوی شما افزایش پیدا کند.
آیا می خواهید مطمئن شوید که نامزد فعلی تان مرد ایده آلی برای شروع یک زندگی مشترک به حساب می آید؟ در این قسمت پاسخ مناسب را به برخی از جدی ترین سوال هایی که هر کس در این زمینه باید از خود بپرسد، را برایتان تشریح می کنیم. پاسخ ها کاملا صادقانه هستند؛ این هم 10 سوال برای شروع:
1- آیا او تصور می کند مرد خوش شانسی است؟
خانم ها بدشان نمی آید که مرد زندگیشان به درستی درک کرده باشد که نیمی از زندگی بر طبق شانس و نیمه دیگر آن بر اساس سخت کوشی پیش می رود، و هر دوی این عوامل تا حدی می تواند زندگی را تحت الشعاع قرار دهد. مردی که خود را خوش شانس فرض می کند به راحتی انرژی مثبت از خود ساطع می کند، و جزء افراد قدردان به شمار می رود، همین عوامل باعث می شوند تا فضای شاد و خوشی را برای خود و اطرافیانش ایجاد کنند. تمام این موارد جزء نکات مثبت یک مرد به حساب می آیند. اما از تمام این حرف ها که بگذریم مطلبی که واقعا اهمیت دارد این است که او حداقل مردی باشد که از داشتن شما احساس خوش شانسی و خوش اقبالی کند. هیچ شکی وجود نخواهد داشت که مردی که چنین احساسی داشته باشد شما را از صمصیم قلب دوست می دارد؛ و این خود نشان دهنده خوش شانس بودن اوست.
2- آیا می توانید اشتباهات او را نادیده بگیرید؟
به هر حال هر کسی دارای یک سری خصوصیات ناپسند می باشد. آیا او مایعات را با پاکت سر می کشد؟ و یا روزنامه های باطله را انبار می کند؟ تا همین حد کافی است. همیشه آقایون عادات بدی دارند که می تواند خانم ها را به راحتی دیوانه کرده، از خانه فراریشان داده و باعث شود سر به بیابان بزنند. اما اشتباهات کوچک از قبیل مواردی که ذکر شد، شیرینی زندگی هستند و به راحتی قابل چشم پوشی می باشند. شما باید در این حالت تصاویر بزرگتری را در ذهن خود مجسم کنید: اجازه ندهید عادات بدی مانند جویدن یخ داخل لیوان، دید شما را نسبت به مردی که با اهمیت، مؤدب، صادق و دوست داشتنی است، تغییر داده و تیره و تار کند. همچنین نباید هیچ وقت فراموش کنید که خودتان هم عادت دارید پوست پایتان را بکنید و فنجان های نیمه کاره چای و قهوه را در همه جای خانه جا بگذارید.
3- آیا می توانید اعضایی از بدنتان را که در نظر او زیباترین هستند، نام ببرید؟
اگر همین حالا و بدون اینکه خودتان از او سوال کنید، بدانید که او کمرتان را دوست دارد، و یا وقتی به پهلو می خوابید از برآمدگی شکمتان خوشش می آید و یا اینکه به شما گفته لپ هایتان لطیف ترین قسمت صوررتان هستند، به طور حتم این مطالب را بیش از یک بار تکرار کرده که به یاد شما مانده است. و این مسئله زیباست.
4- آیا او تا آخرین قطره شیر را خودش می خورد؟
اگر مردی بیخوابی کشیده باشد، کارش دیر شده باشد، نتواند کراوات مورد علاقه اش را پیدا کند، اما با وجود تمام این مسائل و مشکلات هنگام مصرف شیر، مقداری از آنرا برای شما باقی بگذارد، نشان می دهد که مرد با ملاحظه ای است. اما اگر فقط حرفش را بزند و برای مثال بگوید: "من به تو فکر می کنم" و در عمل چیزی از او مشاهده نکنید، باید کمی دقیقتر بر روی انتخاب خود فکر کنید.
5- آیا او راز دار است؟
همه ما می دانیم که تمام رازها مثل هم نیستند. برخی از افراد حرف هایی را به ما می زنند و از ما انتظار دارند که آنها را در همان نقطه خاک کنیم. اگر مرد مورد نظر شما زمانیکه بیش از اندازه نوشیده باشید، رازهای شما را به راحتی به صورت یک داستان مسخره برای دیگران تعریف کنید، باید کمی محتاط تر نسبت به او عمل کنید. به عنوان مثال اگر شما دارای بیماری آمیزشی باشید، شاید این موضوع جزء یکی از آن رازهایی باشد که دلتان بخواهد طرف مقابل آنرا تا ابد در قلب خود مخفی نگه دارد. چیزی که خیلی اهمیت دارد، این است که هر دوی شما رازهایتان را به شیوه مشابه برای یکدیگر دسته بندی کنید، حال چه کوچک باشند، چه بزرگ.
6- آیا از دارایی های او آگاه هستید؟
منظور ما تا آخرین قران نیست، بلکه یک حساب سر انگشتی کفایت می کند. او باید خودش صادقانه و با روی باز در مورد این مسئله با شما صحبت کند، نه اینکه شما زمانیکه او در اتاقش نیست، فایل های کامپیوترش را زیر و رو کنید.
7- آیا تا به حال شما را در بدترین حالت دیده است؟
منظور ما چیزی بدتر از زمانی است که هیچ آرایشی نداشته اید و یا موهایتان ژولیده بوده است. ما در حقیقت در مورد روی شیطانی شما صحبت می کنیم؛ وقتی افسردگی شدیدی دارید، بیش از اندازه تند خوی شده اید، و به بالاترین حد بی ادبی رسیده اید! رویی که هیچ کس تحمل آنرا ندارد؛ شما می دانید ما در مورد کدام بخش از وجودتان صحبت می کنیم. بله درست است همانی که حدسش را می زنید! اگر او شما را در آن وضعیت دیده و بدون اینکه با 110 تماس بگیرد، موقعیت را تحت کنترل خود در آورده باشد، بنابراین یک محافظ واقعی است.
8- آیا شما را با قاطعیت می بوسد؟
بوسه ای که از روی تعهد و میل باطنی نباشد، کاملا سرد و بی روح است. درست مثل زمانی که شما با بی میلی با کسی دست می دهید (و می گویید: "از دیدنت خوشحال شدم") فقط به این دلیل که به نحوی از دست او راحت شوید. حتی آرام و لطیف ترین بوسه نیز باید احساسی را در شما به وجود آورد که انگار می دانید رابطه به کجا ختم خواهد شد.
9- آیا از کمربند استفاده می کند؟
بستن کمربند یک نکته ریزی است که شما به واسطه آن می توانید متوجه شوید که آیا او به خود و وضعیت ظاهری اش اهمیت می دهد یا خیر. مانند مصرف سبزیجات و استعمال کرم ضد آفتاب، شاید زمان کوتاهی برای انجام آن لازم باشد، اما اثر آن یک عمر در زندگی شما تاثیر خواهد گذاشت.
10- آیا شوخ طبع و با صفا است؟
یک مرد شوخ طبع کسی است که از زندگی لذت می برد. به جوک ها می خندد، از یک غذای مطبوع لذت می برد، سرگرمی های زیادی برای خود پیدا می کند، و اگر شرایط ایجاب کند، می رقصد. نوعی نیروی جوانی خاص در این دسته از مردها وجود دارد، آنها در لحظه حال زندگی می کنند، موقعیت و شرایط محیط پیرامون خود را همواره در نظر دارند، و از امکانات بهترین استفاده را می کنند. واقعا جالب است.
در برخورد با مشکلات عمده روابط خانوادگی، مردم معمولاً راهکارهای کنترلگرانه پیش می گیرند یعنی سعی می کنند طرف مقابلشان را وادار به تغییر کنند. ممکن است بعضی وقت ها این راهکار عمل کند، مخصوصاً وقتی تقاضای شما و همچنین طرف مقابلتان هر دو منطقی باشند، اما خیلی وقت ها تنها نتیجه ای که بار می آورد ناکامی است.
از طرف دیگر، اگر نتوانید طرف مقابلتان را عوض کنید، شاید مجبور شوید آنها را همانطور که هستند بپذیرید. این هم می تواند راهکاری باشد که گاهی اوقات نتیجه می دهد اما در این روش هم، چون خواسته ها و نیازهای شما برآورده نمی شود، ممکن است به ناکامی و حتی رنجش و تنفر منجر شود.
اما راه سومی هم هست که وقتی عوض کردن طرف مقابل یا پذیرفتن او همانطور که هست نتیجه نداد، از آن استفاده کنیم و آن این است که خودمان را طوری تغیر دهیم که مشکل برطرف شود. این مستلزم آن است که شما مشکل را مشکلی درونی برای خود تعریف کنید نه مشکلی بیرونی و آنوقت است که راه حل به شکل بسط و گسترش هوشیاری و آگاهی شما و یا تغییر در باورهایتان، درخواهد آمد.
نگاه کردن از جنبه ی درونی به مشکل به این معناست که این مشکل به قسمتی از خودِ شما برمیگردد که دوست ندارید. اگر با موقعیت بیرونی منفی در رابطه برخورد میکنید، این موقعیت انعکاسی از تعارض موجود در تفکر خودتان است. تازمانیکه برای پیدا کردن جواب خارج از خودتان را بررسی میکنید، هیچوقت قادر به حل این مشکل بیرونی نخواهید شد. اما اگر نگاهی به درون خودتان بیندازید، ممکن است حل مشکل برایتان ساده تر شود.
آنچه در برخورد با این نوع مشکلات دستگیرتان خواهد شد افکار و باورهای خودتان است که باعث بروز چنین مشکلی شده است. مشکل اصلی این باورها هستند-یعنی دلیل اصلی ناسالم بودن روابط.
مثلاً رابطه ی مشکل داری را بین خودتان و یکی دیگر از اعضای خانواده در نظر بگیرید. تصور کنید که اعتقاد شما بر این است که باید با همه ی اعضای خانواده صمیمی باشید، فقط به این دلیل که آنها جزئی از خانواده تان هستند. احتمالاً این رفتار را اگر از کس دیگری جز خانواده و فامیل ببینید تحمل نمی کنید، اما به خاطر حس تعهد، وظیفه و احترام از اعضای خانواده تان تحمل میکنید. بیرون کردن یکی از اعضای خانواده از زندگیتان ممکن است باعث شود احساس گناه کنید یا حتی از سوی سایر اعضای خانواده طرد شوید. اما باید واقعاً از خودتان بپرسید، "آیا من این رفتار را از یک فرد غریبه تحمل میکنم؟ چرا چون از سوی یکی از اعضای خانواده ام است آن را می پذیرم؟" واقعاً چرا به جای فراموش کردن آن فرد و کنار گذاشتن او از زندگیتان، به رابطه تان با او ادامه می دهید؟ چه باورهایی باعث ماندگار شدن روابط خانوادگی مشکل دار می شود؟ و آیا این اعتقادات واقعاً به نفع شماست؟
من ناخودآگاه پدر و مادر و خواهر و برادرم را دوست دارم، با اینکه با هیچکدام از آنها رابطه ی چندان نزدیکی ندارم. هیچوقت مشکل خاصی وجود نداشته، این فقط به این دلیل است که اعتقادات و شیوه ی زندگی من آنقدر به آنها شبیه نبوده که بتواند رابطه ی مستحکم و نزدیکی بین ما ایجاد کند. اعضای خانواده ی من همه کارمند مآب هستند و به هیچوجه جرات خطر کردن ندارند، اما ریسک کردن برای من که یک مدیرعامل هستم جزء محبوبترین چیزهاست. آنها همه گوشتخوارند اما من و همسرم و فرزندانم همه گیاهخوریم. تازمانیکه پیش آنها زندگی میکردم به هیچ وجه کلمه ی "دوستت دارم" را از دهان پدر و مادرم نشنیدم اما من خودم برای گفتن این جمله به همسر فرزندانم بی صبر هستم. بااینکه در این خانواده بزرگ شدم و خاطره های زیادی با تک تک آنها دارم، اما ارزشهای اصلی زندگی های ما آنقدر باهم متفاوت است که رابطه ی خانوادگی معناداری دیگر بین ما حس نمی شود.
علیرغم همه ی این تفاوت ها، رابط خوبی باهم داریم و خوب باهم کنار می آییم. اما این تفاوت ها چندان شکاف عمیقی بین ما ایجاد کرده که نمی توانیم رابطه ی نزدیکی باهم برقرار کنیم و دوست باشیم تا فقط عضوی از یک خانواده.
اگر باورتان بر این باشد که باید تا آخر عمر به همه ی اعضای خانواده تان وفادار بمانید و همه ی وقتتان را با آنها بگذرانید، باید بگویم که میل خودتان است. اگر این شانس را داشته باشید که خوانواده تان با شما همفکر و همزبان باشند و تا آنجا که در توان دارند حمایتتان کنند، باید بگویم که خوشا به حالتان. در چنین موقعیتی است که نزدیکی با اعضای خانواده و وفاداری شما به آنها برایتان منبع قدرت خواهد بود.
از طرف دیگر، اگر ببینید که روابط خانوادگیتان چندان با عقاید و شیوه ی زندگی شما سازگار نیست، آن وقت است که وفاداری بیش از حد به خانواده تان، به جای اینکه به شما قدرت دهد، همه ی نیرو و توانتان را هم می گیرد. با اینکار از رشد، پیشرفت و رسیدن به اهدافتان جا می مانید و خوشبخت نخواهید شد. اگر من هم می خواستم باوجود این تفاوت هایی که با خانواده ام دارم، کماکان به آنها وفادار بمانم و رابطه ی نزدیکی با آنها برقرار کنم، دیگر به چیزهایی که امروز دارم نمی رسیدم و کسی نبودم که امروز هستم.
طریقه ی برخورد من با این وضعیت این بود که مفهوم خود را از خانواده کمی گسترش دادم. از یک طرف ارتباطی بی قید و شرط و ناخودآگاه با همه ی انسانها حس میکردم، ولی از طرف دیگر، آندسته از افرادی را که فکر میکردم با من سازگاری زیادی دارند را خانواده ی خود می دانستم. مثلاً، من و همسرم هر دو تعهد بسیار زیادی در برابر نیای اطراف احساس میکنیم و تاجایی که از ما برمی آید سعی می کنیم به آن خدمت کنیم و این یکی از دلایل جذاب بودنمان برای همدیگر است. و به همین خاطر است که او علیرغم اینکه همسرم است، بهترین و صمیمی ترین دوستم هم هست. وقتی آدم هایی را می بینم که بسیار هوشمندانه زندگی میکنند و زندگیشان را وقف رسیدن به هدفی ارزشمند کرده اند، احساس می کنم که اینها عضوی از خانواده ی من هستند. و این احساس برای من نسبت به روابط خونی خودم، قوی تر و پرمعنی تر است.
وفاداری ارزشمند است، اما وفادار ماندن به خانواده به چه معناست؟ از آنجا که وفاداری مسئله ی بسیار مهمی برای من است، مجبور بودم مفهوم این عبارت را برای خودم دوباره تعریف کنم تا بتوانم آن را تا آخرین حد برای خانواده ام اجرا کنم. این تغییر ذهنی چندان ساده نبود، اما با گذشت زمان به من آرامش فکر داده است. الان من تصور میکنم که خانواده مفهومی است که می توان آن را فراتر از همخونی بسط داد.
پیشنهاد من این است که برای حل مشکلات روابط خانوادگی، شاید لازم باشد هوشیاریتان را گسترده تر کرده و نگاهی عمیق تر به ارزشهایتان و درکتان از مفاهیمی مثل خانواده و وفاداری بیندازید. اگر بتوانید از پس حل این مشکل بزرگ برآیید، دیگر مشکلات خانوادگی کوچک چندان دشوار نخواهند بود. یا راهی پیدا میکنید که مشکلتان را بدون ایجاد مشاجره و اختلاف حل کنید، و یا می پذیرید که از این رابطه به شکل معلومش بیرون آمده اید و به خودتان اجازه می دهید که مفهوم تازه ای از خانواده برای خود تعریف کنید.
می بینید....وقتی به یک مشکل و مسئله ی خانوادگی خداحافظ میگویید، انگار با بخشی از وجود خودتان که از قالبش بیرون آمده اید خداحافظی میکنید. هرچه ناسازگاری عقاید من با خانواده ام بیشتر شد، سعی کردم قسمت هایی از خودم که دیگر به دردم نمی خوردند را هم کنار بگذارم. من از قالب یک خشکه مذهب، از منفی بافی، از کسی که از خطرکردن می ترسید، از کسی که گوشتخوار بود و از گفتن جمله ی "دوستت دارم" واهمه داشت بیرون آمدم. وقتی توانستم از این قالب بیرون بیایم، روابط دنیای بیرونی من به طریقی تغییر کردند که انعکاسی از روابط درونی جدیدم باشند.
وقتی مفهوم روابط را در ذهنتان تغییر دهید، دنیای اطراف نیز برحسب آن تغییر خواهد کرد. از اینرو وقتی افکار منفی را از ذهنتان بیرون کنید، ناخودآگاه خواهید دید که افراد منفی را هم از زندگیتان خارج میکنید.
و خوبی اینکار این است که وقتی مشکلاتی را که باعث ضعیف شدن برخی روابط می شوند را در ذهن خود حل میکنید، ناخودآگاه روابط جدیدی را به سوی خود جلب می کنید که با این طرز تفکر جدید هماهنگی بیشتری دارند.
ما چیزی را به سوی خودمان جذب می کنیم که مربوط به چیزی باشد که هستیم. اگر از موقعیت اجتماعی کنونی خود راضی نباشید، باید افکاری مثل آن را از ذهنتان بیرون کنید. باید ذات تعارضات بیرونی خود را تعیین کنید و آنگاه آنها را به معادل های درونیشان ترجمه کنید. مثلاً اگر یکی از اعضای خانواده بیش از حد قصد کنترل شما رادارد، این مشکل را به روش درونی خود ترجمه کنید: شما احساس می کنید که زندگیتان خیلی خارج از کنترل شده است. وقتی مشکلاتتان را بیرونی و خارجی فرض کنید، راه حل هایتان ممکن است شکل کنترل کردن دیگران را به خود بگیرد و با مقاومت شدیدی هم روبه رو خواهید شد. اما اگر به مشکلات از دید درونینگاه کنید، حل آن بسیار ساده تر خواهد شد. اگر کسی قصد کنترل شما را داشته باشد، تغییر دادن آن فرد ممکن است کار ساده ای نباشد. اما اگر احساس کنید که باید کنترل بیشتری روی زندگیتان داشته باشید، دیگر بدون نیاز به کنترل کردن دیگران، می توانید راه حلی برای آن پیدا کنید.
به عقیده ی من هدف روابط انسانها، گسترش و بسط دادن سطح هوشیاری است. در روند شناخت، تعریف و حل مشکلات روابط، مجبوریم که با ناسازگاری ها و ناهمخوانی های درونیمان برخورد کنیم. و هرچه در درون هوشیارتر شویم، روابطمان نیز در بیرون بیشتر و بیشتر گسترش خواهند یافت.
وقتـی بـرای اولـیـن بـار مــادر شــدم، 22 سالم بود. خرداد امسـال کـه دخـتـر 22 سـالـه ام بـچه دار شـد، مـادر بـزرگ خواهم شد. به عنوان زنی جوان، بـچـه دار شـدن و مـــادر شـدن در شـکل گـیری هویت من نقش موثری داشت. کار کردن و در عین حال بـچـه داری و مــراقبت از یک کودک، به من در پیدا کردن خودِ وجودیم کمک زیــادی کرد. با گذشت سالها قدرت بیشتری بدست آوردم، اما در طـی این دوران زخم هایی هم خوردم.
هـمــچنین با مسئولیت فرهنگی-اجتماعی که مادر شدن مـتـضمن بـود روبـرو شـدم. مــادر شــدن از دیدگاه اجتماع انـتــظارات و مسئولیت های بیشتری نسبت به پدر شدن بـــرای رشد عاطفی کودک به همراه داشت. این احساس مسئولیت، بیـشــتر احساس مـی شد. اگر اتفاق بدی در زندگی کودک رخ دهد، نقش مادر باید این باشد که نه تنها به طور طبیعی با کودک خود همدلی کند، بلکه تقصیر کار را نیز بر عهده گرفته و سرزنش های جامعه را پذیرا شود.
همینطور که سالها می گذشتند و دو بچه ی من پا به بزرگسالی گذاشتند، توانسته بودم توازنی بین نیازهای خودم و آنها، رابطه ام با شوهرم و کارم ایجاد کنم و چیزهایی درمورد نگاه دیگران به یک مادر و انتظارات ناخودآگاه از زنانی که مادر شده اند برای پرستاری از سایر اعضاء خانواده و احترام گذاشتن به نیازهای دیگران و گذشت از نیازهای خودشان چیزهای یاد گرفته بودم. بخشی از هویت من با تشخیص ناخودآگاه اینکه چه زمانی چه کسی نیاز به پرستاری و مراقبت من دارد خلاصه می شد. بیشتر این نکات را از خانواده ام نگرفتم، از یکی از همکاران آموختم. بعد از آن می دانستم چه زمانی و چطور باید فرزندانم را تربیت کنم و چه وقت نباید. با این آگاهی توانستم خودِ وجودیم را نیز حفظ کنم و از قدرت اراده و اختیار خود لذت ببرم.
با کوچکترین اطلاعاتی که پیدا می کردم، آن را با خانواده مطرح کرده و با آنها به گفتگو می نشستم. وقتی از 7 روز هفته، فقط 4 روز می توانستم شام درست کنم، شوهر خوب و دوستاشتنیم گاهی به شوخی سرزنشم می کرد. فرزندانم که به سن نوجوانی رسیده بودند هرکدام یک شب مسئولیت آماده کردن غذا را بر عهده داشتند و یک شب نیز با شوهرم بود. فکر می کنم دلیل مقایسه کردن و سرزنش کردن شوهرم این بوده که خود قبل از ازدواج از کودکی هر 7 روز هفته دستپخت مادرش را می خورده است، و حالا از این مسئله تعجب می کند. درصورتی که من بیرون از منزل نیز کار میکردم و قسمتی از درآمد خانواده را تامین می کردم، درحالیکه مادر او چنین مسئولیتی بر عهده اش نبود، به همین خاطر کار او به نظرم ناعادلانه می آمد. خوشبختانه پسر 15 ساله ام که این مطالب را در مدرسه در کلاس زندگی اجتماعیشان آموزش می دید به دفاع از من برمی خاست.
ماری پیفر در کتاب "تجدید حیات افیلیا" می نویسد:
"تمدن غربی تاریخچه ای از انتظارات نامعقول از مادران دارد. آنها مسئول خوشبختی فرزندانشان و سلامتی احساسی و اجتماعی خانواده شان هستند. مادران را همیشه در داستان های پریان و رمان های مدرن امریکایی، به صورت ایده آل و خیالی تصویر می کنند.
همه ی آدم ها رابطه ای محکم و خاص با مادرانشان دارند. همه ی ما طوری بزرگ میشویم که نمی توانیم مادرمان را هم مثل همه آدم های معمولی تصور کنیم.
زنان باید این احساس را داشته باشند که چه بیرون از خانه کار کنند چه نکنند، چه قسمتی از درآمد خانه را بر دوش بکشند چه نه، باید در تصمیم گیری هایشان قدرتی یکسان با سایر افراد خانواده داشته باشند. موقعیتشان نباید به خاطر انتظارات خودشان یا دیگران به خطر بیفتد. گفتگوها و رابطه ی بین همسران باید به گونه ای باشد، که وقتی اولویت دادن به کارهای بیرون از خانه پیش می آید، برای هر دو برخوردی یکسان در خانه ایجاد شده و قدردانی و حسن نیت بین طریفین حکمفرما باشد. با این کار صمیمیت بیشتری بین آنها حاصل خواهد شد. قدردانی و حسن نیت برای حفظ و بقای سلامت خانواده ضروری هستند.
ما می توانیم فرزندانمان و مادر بودنمان را دوست داشته باشیم. بدانید که برآورده شدنآرزوها، امیال و استعدادهایتان با بچه دار شدن از بین نخواهد رفت. فقط باید خودتان را علاوه بر یک مادر، یک انسان هم به حساب بیاورید. این باعث خواهد شد که قدردانی فرزندانتان هم از شما بیشتر شود. حس قدردانی در یک خانواده ایجاد گرمی و حسن نیت می کند. حرمت در یک خانواده وقتی بالا می رود که از مادر، پدر و فرزندان همه به طور یکسان به خاطر وجودشان به عنوان یک انسان علاوه بر نقشی که در خانواده ایفا می کنند قدردانی شود.
اخیراً یکی از دوستان و همکارانم که متخصص درمانی و مادر یک فرزند است تصمیم گرفت که انجمنی در رابطه با هویت زنان برگزار کند. می خواستیم این انجمن از گروهی زن تشکیل شود که مادر هم بودند و روی هویت زنان به عنوان یک انسان و نه فقط یک مادر بررسی هایی انجام دهیم. اسم آن "انجمن زنانی که مادر هم هستند" نامگذاری شد. تعریف فرهنگ از یک زن وقتی مادر می شود ابراز می کرد که انتظارات یا نقش یک مادر باید قبل از نقش او به عنوان یک زن یا یک انسان در نظر گرفته شود.
چه می توانید بکنید؟
درمیان گذاشتن احساستان با زن های دیگر که مادر هستند، فایده های زیادی در حمایت و تقویت شما خواهد داشت. نکات زیر تفکراتی است که این انجمن بررسی کرده اند. این تفکرات بر این نظر استوار است که مادران با بودن مثل انسانها می توانند بهترین مراقبت و پرستاری را از فرزندانشان بکنند و با درمیان گذاشتن آسیب پذیری ها و شکستگی هایشان با سایر اعضاء خانواده، باعث می شود که کودکان نیز بتوانند مادرانشان را مثل بقیه انسانها دانسته که نیازها و محرومیت هایی دارند و با این حال از آنها مراقبت کرده و آنها را دوست می دارند. وقتی از مادری قدردانی شود، منفعت اصلی به فرزندان می رسد. وقتی او احساس کند که کسی هست که کارهای او را دیده و به حرفهایش گوش دهد، بااینکه کاری که برای فرزندانش انجام می دهد، بی حاصل است، اما منفعتش را فرزندان می برند. اعتماد و احترام به نفس با شناختن نیازهایمان ایجاد می شود. بچه معمولاً خوشحال می شوند که برای کسی کاری انجام دهند، چه برسد که آن فرد مادرشان باشد که همیشه در خدمتشان بوده است.
1- با فرزندانتان خوش بگذرانید
وقتی در انجمن این سوال مطرح شد که "دوست دارید کدام جنبه ی شخصیتیتان به عنوان یک انسان را کودکانتان بدانند؟" یکی از زنانی که بسیار با فراست ولی درعین حال باتوجه به نظر دوستانش بسیار شوخ و بذله گو بود گفت که این قسمت از شخصیت او، به خاطر احساس مسئولیت و وظیفه هیچوقت مورد توجه فرزندانش قرار نگرفته است. و این یکی از مهمترین قسمتهای هویت این زن بود که دوست داشت کودکانش از آن با اطلاع شوند. همین مسئله باعث می شود که ما مادران در ایجاد رابطه با فرزندانمان خودِ وجودیمان را بیشتر نشان دهیم. با این کار رابطه ی ما با فرزندانمان هم هیچگاه کلیشه ای و یکنواخت نخواهد شد.
2- اهداف شخصیتان را حفظ کنید
زنان بسیاری در انجمن از این مسئله شکایت داشتند که وقت کافی برای رسیدگی و حفظ دوستی های خودشان، ورزش کردن یا سایر اهداف شخصیشان ندارند. وقتی شما مادر می شوید، وقتتان کمتر می شود. و خیلی راحت ممکن است آنقدر درگیر کارهای روزانه تان شوید که دیگر هدف ها و زندگی شخصی خودتان را فراموش کرده و کنار بگذارید. اما رعایت حد تعادل در اینجا مهم است. لازم نیست که خود را کاملاً قربانی کنید، گرچه سازش یکی از مهمترین شرایط پدر یا مادر بودن است. درست است، ممکن است نتوانید همان برنامه ورزشی که قبل از مادرشدن انجام می دادید را پیش گیرید، اما با پایین آوردن انتظاراتتان و واقع بین بودن می توانید هنوز هم ورزش کنید. اینکه دیگر نمی توانید برنامه های سابقتان را انجام دهید نباید شما را وادار و مجبور کند که خودتان را کنار بگذارید و فراموش کنید. علاوه بر رسیدگی و توجه به کودکانتان، باید به خودتان هم برسید و توجه کنید. و هرچه سن فرزندانتان بالاتر میرود، وقت بیشتری برای رسیدگی و توجه ب ه علایق و هدف های خودتان خواهید داشت.
3- احساساتتان را بیان کنید
مادر دیگری در انجمن بیان می کرد که می تواند جلوی پسر چهار ساله ی خود گریه کند و از مشکلاتش برای او بگوید، و احساساتش را تمام و کمال برای او بیان کند، و به او بگوید که با تمام این مشکلات هنوز می تواند از او پرستاری و مراقبت کند. این توانایی در بیان احساس برای فرزندان، بدون خدشه دار کردن احساس امنیت، باعث می شود که فرزندان مادران خود را نیز مثل سایر انسانها بدانند، با همان مشکلات و همان احساسات. این باعث خواهد شد که مادران نیز کمتر گرفتار افسردگی شوند.
زنان باید اول از شناختن مادران خود به عنوان یک انسان شروع کنند. مادر بودن فرصتی عالی بود و کمک زیادی به کامل شدن من کرد. جایی در زندگی ام، این توانایی را یافتم که بتوانم علاوه بر افتخار کردن به مادر بودنم به انسان بودنم هم افتخار کنم. برای حس مراقبت و پرستاری از فرزندانم ارزش زیادی قائل شدم، برخلاف جامعه که آن را کاری بی ارزش و نامهم می پندارد. همه ما باید توازنی بین مادر بودن و انسان بودنمان ایجاد کنید تا بتوانیم هم مادر خوبی برای فرزندان و هم انسان کاملی برای اجتماعمان باشیم.
تمام بچه ها گریه می کنند. و زمانیکه به سن دو هفتگی می رسند عادت می کنند بعد از ظهر ها گریه و زاری را شروع کنند و تقریبا تا دو ساعت به طور مکرر به این کار ادامه دهند.
اگر کودک شما شروع کرد به گریه کردن چه کاری باید انجام دهید؟ یک یا چند مورد از تکنیک های زیر را آزمایش کنید تا آرامش مجددا به فرزندتان باز گردد. در حین تلاش خود باید سعی کنید متوجه شوید که کودک قصد دارد با زبان بی زبانی چه چیزی به شما بگوید. با بهره گیری از روش آزمون و خطا و کمی صبر و حوصله به راحتی کشف میکنید که کدامیک از این روش ها نسبت به سایرین برای کودک شما برتری دارند. می توانید شگردهای زیر را امتحان کنید:
وضعیت های جدید
حرکات موزون
کودکان از طریق حرکاتی که 60 بار در دقیقه تکرار شوند، می توانند به بالاترین میزان آرامش خود دست پیدا می کنند.
گرما
صداهای آرام بخش
نوازش کردن